Ks. Andrzej Tadeusz Tarasiuk

Urodził się 28 października 1977 r. w Białej Podlaskiej jako drugie z trojga dzieci (brat Mariusz ur. 1974 r. i siostra Beata ur. 1991 r.) Stanisława (ur. 1947) i Lucyny z domu Sawczuk (1949-2016). Jego dzieciństwo i wczesna młodość związana była z rodzinnym Terespolem nad Bugiem, gdzie uczęszczał do ośmioletniej szkoły podstawowej (1984-1992) oraz ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Warszawy (1996 r.).  Od 8. roku życia zaangażowany w Służbę Liturgiczną Ołtarza najpierw jako ministrant, później jako lektor.

Po złożeniu egzaminu dojrzałości podjął naukę w Studium Medycznym im. Prof. Antoniego Cieszyńskiego w Zabrzu. W 1998 r. ukończył je, otrzymując tytuł technika elektroradiologii. Czas kształcenia na Śląsku był dla niego okresem rozeznawania życiowego powołania. Wtedy dojrzała w jego sercu decyzja o odpowiedzi na Boży dar powołania kapłańskiego i wstąpieniu do seminarium. W 1998 roku został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie.

            Po sześcioletniej formacji i studiach na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej złożył egzamin magisterski w 2004 r. Pracę magisterską pt. „Wymiar rodzinny życia ewangelicznego – studium homilii św. Jana Chryzostoma na Listy Pasterskie św. Pawła” napisał na seminarium z patrologii pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Edwarda Stańka.

            5 czerwca 2004 roku w Katedrze Wawelskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Franciszka Macharskiego i został skierowany do pracy duszpasterskiej jako wikariusz w Parafii św. Wojciecha i Matki Bożej Bolesnej w Modlnicy. W 2007 r. pełniąc dalej posługę duszpasterską w parafii, podjął studia licencjacko-doktoranckie z zakresu homiletyki na Wydziale Teologicznym PAT w Krakowie oraz studia podyplomowe na Wydziale Polonistyki UJ z retoryki. W czerwcu 2009 złożył egzamin dyplomowy z pracy na temat: „Ksiądz – powołanie czy zawód?”.

            Od 2008 roku pełnił posługę wikariusza w Parafii Matki Boskiej Fatimskiej w Krakowie na os. Podwawelskim. W kwietniu 2012 roku na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie uzyskał tytuł licencjata teologii, broniąc pracy pt. „Dynamika życia duchowego w sakramentach inicjacji chrześcijańskiej na podstawie homilii Sługi Bożego biskupa Jana Pietraszki”, napisanej na seminarium z teologii duchowości pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Jana Machniaka, a w roku 2017 obronił pracę pt. „Rola i znaczenie sakramentów w dynamice życia duchowego chrześcijanina w nauczaniu Sługi Bożego biskupa Jana Pietraszki”, napisanej na również na seminarium z teologii duchowości pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Jana Machniaka, zdobywając tytuł doktora nauk teologicznych.

            0d 2003 do czerwca 2018 roku związany z katechezą szkolną jako nauczyciel religii. W czerwcu 2004 r. uzyskał stopień nauczyciela kontraktowego, w sierpniu 2009 – stopień nauczyciela mianowanego, a w sierpniu 2013 stopień nauczyciela dyplomowanego.

Duszpasterz dzieci i młodzieży. Od początku posługi kapłańskiej do 2018 roku przygotowywał dzieci do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej oraz młodzież do sakramentu bierzmowania. Od 2008 r. duszpasterz parafialnej wspólnoty młodzieży studiującej i pracującej „Trzynastka”.

Od 2011 r. uczestnik Ogólnopolskiej Inicjatywy Ewangelizacyjnej Przystanek Jezus. Od 2015 wykładowca teologii duchowości na kursie dla animatorów Grup Apostolskich Ruchu Apostolstwa Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej, Inicjator i współorganizator pierwszych dwóch tur ogólnopolskich Rekolekcji Motocyklowych (2015 r. i 2016 r. 2018 r.).

Uczestnik i absolwent Szkoły dla spowiedników w Skomielnej Czarnej prowadzonej przez Zakon Braci Mniejszych Kapucynów pod patronatem Episkopatu Polski. Zaangażowany w posługę wobec ubogich poprzez prowadzenie rekolekcji i Triduum Sacrum dla bezdomnych w Sanktuarium Ecce Homo w Krakowie, w Przytulisku Brata Alberta przy ul. Krakowskiej oraz w dzieła miłosierdzia.

Od września 2017 roku opiekun duchowy wspólnoty namARKA. Od 2018 przewodnik Grupy 6. Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej na Jasną Górę (Wspólnota II-Śródmieście).

Od końca sierpnia 2018 r. skierowany do posługi ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej.

Od 1 marca 2019 obejmie funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.

/Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej/

 

Siostra Elżbieta Sander nową przełożoną krakowskich klarysek

 

Archiwum prywatne

 

Z kolei Siostra Elżbieta Sander, również absolwentka naszej uczelni, ukończyła bowiem historię na Papieskiej Akademii Teologicznej, została wybrana nową przełożoną krakowskich klarysek.

Elżbieta Sander urodziła się 10 października 1973 roku w Grodzisku Dolnym na Podkarpaciu. Spośród jej pięciorga rodzeństwa dwóch braci, to również osoby konsekrowane: Tomasz – salwatorianin, i Mirosław – dominikanin.

S. Elżbieta zgłosiła się do zakonu klarysek w roku 1993. Pięć lat później związała się z Zakonem św. Klary na całe życie, składając śluby wieczyste. Skończyła historię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecny Uniwersytet Papieski Jana Pawła II). W 2007 r. została po raz pierwszy wybrana na przełożoną krakowskiego klasztoru.

Klaryski należą do zakonu klauzurowego, prowadzą życie kontemplacyjne. Siostry od chwili wstąpienia do klasztoru, zazwyczaj nigdy go nie opuszczają. Jedynie w nadzwyczajnych okolicznościach otrzymują zgodę na wyjście poza klauzurę. Ich życie jest wypełnione modlitwą, pracą, codziennymi obowiązkami oraz czynami pokutnymi.

Zakon klarysek założyła św. Klara (1193-1253) ze św. Franciszkiem w Asyżu we Włoszech w roku 1211. Do Polski klaryski sprowadziła bł. Salomea (1212-1268), córka Leszka Białego, księcia krakowskiego. Siostry zamieszkały w Zawichoście, a później w Grodzisku k. Skały, skąd w roku 1316 przeniosły się do Krakowa.

/źródło: eKAI/