O perspektywach, wyzwaniach, problemach rozmawiali przez dwa dni w Krakowie przedstawiciele Kościoła, polityki, nauki, instytucji europejskich będący uczestnikami XVIII międzynarodowej konferencji z cyklu "Rola Kościoła katolickiego w procesie integracji europejskiej", która odbywała się w Międzynarodowym Centrum Kultury w dniach 5 - 6 października br.

Wystąpień prelegentów można wysłuchać tutaj:

https://www.facebook.com/KosciolEuropa

Ta edycja konferencji poświęcona została nastepującym zagadnieniom.

Euro – Społeczne, polityczne i gospodarcze spoiwo UE,
Schengen – Strefa stabilności i zewnętrzna granica UE,
Praworządność – Gwarancja silnej UE,
Narodowość a tożsamość w Europie.

Gościem specjalnym konferencji był Donald Tusk, Przewodniczący Rady Europejskiej.

Wśród znamienitych uczestników byli m.in. Hanna Suchocka, Honorowa Przewodnicząca Komisji Weneckiej, była Premier RP, Nuria Diaz Abdad - była Prezes Europejskiej Sieci Rad Sądowniczych, członek Hiszpańskiej Naczelnej Rady Sądowniczej, posłowie do Parlamentu Europejskiego: dr Jan Olbrycht oraz dr Janusz lewandowski, bp Romantas Norvila - Przewodniczący Komisji COMECE ds. Współpracy Międzynarodowej, bp Theodorus Cornelis maria Hoogenboom - Przewodniczący Komisji COMECE ds. Prawnych, bp dr Piotr Jarecki - biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej.

Rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie podsumowując kończącą się konferencję powiedział: Tegoroczne wystąpienia i dyskusje podczas konferencji po raz kolejny pokazały, że szczegółowe i praktyczne rozstrzygnięcia kwestii związanych z Unią Europejską, takie jak wspólna waluta, ochrona granic, przyjmowanie migrantów i uchodźców czy działanie wymiaru sprawiedliwości, muszą się dokonywać w horyzoncie wartości i sensu, które głęboko swymi korzeniami sięgają kultury chrześcijańskiej. Jak mówił święty Jan Paweł II, „nie będzie jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha”. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, że w przyszłości tylko zjednoczona Europa ma szansę być dla świata czymś więcej , niż „półwyspem Azji”.

Krakowskie spotkania o Kościele i Europie”, zapoczątkowane w 2001 roku szybko urosły do rangi jednego z ważniejszych międzynarodowych wydarzeń, poświęconych dyskusji nad najbardziej istotnymi problemami związanymi z integracją europejską, polityką międzynarodową, dialogiem interkulturowym, sprawami ekonomicznymi, uchodźcami i migrantami oraz obecnością chrześcijan w przestrzeni publicznej. Z roku na rok rośnie i poszerza się także grono jej uczestników, którego znaczną część stanowią goście z zagranicy. Wielokrotnie  konferencje swoją obecnością zaszczycali: przewodniczący Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, komisarze unijni, prezydenci i premierzy Rzeczypospolitej Polskiej, sekretarze stanu i prefekci Kongregacji Stolicy Apostolskiej,  przedstawiciele parlamentów europejskich, wybitni politycy, profesorowie i ekonomiści.

Konferencja organizowana jest przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, Fundację Konrada Adenauera w Polsce i Fundację Roberta Schumana w Luksemburgu we współpracy z Grupą Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) w PE, Klubem Polskim w Grupie Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) w PE, Wydawnictwem „Wokół Nas” w Gliwicach oraz Komisją Episkopatów Wspólnoty Europejskiej COMECE.
Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego jest bp prof. Tadeusz Pieronek.

link do materiału z konferencji:

 https://youtu.be/AKNmETZZ54E

Sprawozdanie z konferencji w 2018 r.

tekst: Michał Góra

Debaty europejskie, odbywające się w dniach 5 i 6 października 2018 roku, były już osiemnastą edycją spotkań, na które zaprasza do Krakowa co roku bp Tadeusz Pieronek wraz z Komitetem Organizacyjnym oraz Uniwersytetem Papieskim Jana Pawła II, Fundacją Konrada Adenauera, Fundacją Roberta Schumana w Luksemburgu i Komisją Episkopatów Wspólnot Europejskich (COMECE). Międzynarodowa konferencja z cyklu „Rola Kościoła katolickiego w procesie integracji europejskiej” tym razem otrzymała hasło: „Perspektywy rozwoju Unii Europejskiej”.

W programie dwóch dni konferencji znalazły się przede wszystkim dwa kluczowe wystąpienia czołowych unijnych polityków. Pierwszego dnia – niestety niespodziewanie, bo trudna sytuacja we Włoszech zmusiła go do zmiany planów, - tylko za pomocą łączy internetowych wysłuchaliśmy Antonio Tajaniego, przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, który nakreślił koncepcję przewidywanych kierunków rozwoju Unii po wygaśnięciu członkostwa Wielkiej Brytanii. Drugiego dnia na konferencji przemawiał Donald Tusk, przewodniczący Rady Europejskiej. Tusk zatytułował swój wykład: „Perspektywy Rozwoju Polski w Unii Europejskiej”. Zawarł w nim refleksje po trzech latach sprawowania jednej z kluczowych funkcji w strukturach UE, a także wizję rozwoju sytuacji politycznej w Europie oraz zagrożenia – zewnętrzne i wewnętrzne - stojące przed Europejczykami, którym zależy na zachowaniu i odbudowaniu pozycji UE w relacji do innych obszarów cywilizacyjnych na świecie. Jego ponad czterdziestominutowe wystąpienie było pierwszym oficjalnym wystąpieniem w kraju od ponad trzech lat. Spotkało się z bardzo dobrym przyjęciem i z wyraźnie ponadprzeciętnym zainteresowaniem mediów. Jego pokłosiem były liczne, trwające przez kilka dni, komentarze w polskich i europejskich programach informacyjnych i w portalach internetowych zajmujących się polityką.

W konstrukcji konferencji wydzielono trzy szczegółowe ścieżki tematyczne, których zakres nawiązywał – takie było założenie organizatorów – do głównych zagadnień wystąpienia Jean-Claude’a Junckera „O stanie Unii Europejskiej”, które Przewodniczący Komisji Europejskiej wygłosił przed Parlamentem Europejskim jesienią ubiegłego roku.

Najpierw uczestniczyliśmy w debacie o dalszych przeobrażeniach strefy euro. Dyskusję zatytułowano „Euro – społeczne, polityczne i gospodarcze spoiwo UE”. Miała ona charakter dość „techniczny”, ale paneliści zadbali o przejrzystość swoich wystąpień, dlatego w odbiorze słuchaczy, którzy z reguły nie reprezentowali świata ekonomii, problematyka integracji europejskiej w kontekście wspólnej waluty i konsekwencji tego dla obywateli, była przejrzysta i pozwalała na wyrobienie opinii. Wczesnym popołudniem dyskurs powędrował w obszary związane z problemem stabilności i destabilizacji wewnątrz Unii, w związku z przemieszczaniem się ludności, a zwłaszcza w związku z potężną falą imigracji spoza UE.

„Schengen – strefa stabilności i zewnętrzna granica UE” – tak sformułowany tytuł dwrugiej debaty gwarantował także duże zainteresowanie uczestników. Przewidywane były też spore emocje, które ostatnio zawsze towarzyszą zagadnieniom napływu imigrantów oraz związanym z tym komplikacjom w relacjach między państwami członkowskimi UE, zwłaszcza między Europą Zachodnią a Europą Środkową. Debata oscylowała wokół tego, jak zrozumieć wrażliwość stron, wyzbyć się rozbieżności i skutecznie, we wszystkich możliwych aspektach, uporać się z problemem. Uczestnicy zyskali bowiem już świadomość, że kwestia presji migracyjnej, na stałe zawitała na agendę podstawowych problemów Unii Europejskiej.

Trzeci panel dyskusyjny pierwszego dnia to temat „Praworządność – gwarancja silnej UE”. Honorowa przewodnicząca Komisji Weneckiej prof. Hanna Suchocka wprowadziła w sposób wszechstronny do zagadnienia, wskazując na problemy z definiowaniem i przeszkody mentalne wśród społeczeństw UE, które należy najpierw uporządkować aby dalej pracować nad przejrzystością procedur, nad ich szerszym zrozumieniem oraz nad zrozumieniem czym jest istota rządów prawa – fundamentu zachodniej cywilizacji! Dyskusja, która po tym nastąpiła wskazała że w tym obszarze w całej Unii, nie tylko w niektórych państwach Europy Środkowej, jest bardzo wiele do zrobienia.

Podsumowaniem dnia była Msza św. W niezwykle urokliwym Kościele św. Barbary (niemal na krakowskim Rynku) z „mocnym” kazaniem redaktora seniora „Tygodnika Powszechnego” ks. Michała Bonieckiego o solidarności w kontekście miłosierdzia. Gdyż tego dnia – chyba zupełnie nie przypadkiem – przypadało wspomnienie św. Faustyny Kowalskiej, prostej krakowskiej zakonnicy, której postawa spowodowała rozprzestrzenienie się tego doświadczenia najpierw w Polsce, potem w Europie i w całym chrześcijańskim świecie.

W czwartej debacie, pod znamiennym hasłem „Narodowość a tożsamość w Europie”, która odbyła się już drugiego dnia konferencji, wzięli udział przedstawiciele Holandii, Niemiec i Polski. Ale przedstawiono także problem z pozycji brukselskiego ośrodka władzy UE i „rubieży” Europy – regionu Kaukazu. Debata toczyła się pod wyraźnym wpływem wcześniejszego wystąpienia Donalda Tuska. To jednak dodało jej tylko wartości, gdyż w jego wystąpieniu znalazły się akcenty, które można było odnieść do relacji między patriotyzmem a nacjonalizmem, odmiennego pojmowania tożsamości czy relacji UE do USA – jako coraz trudniejszego partnera, i do Rosji – jako coraz poważniejszego konkurenta i niebezpiecznego ingerenta w sprawy europejskie.

Konferencja zgromadziła grono polityków reprezentujących Parlament Europejski, polski Sejm i niemiecki Bundestag, wielu dziennikarzy krajowych, i z innych państw europejskich a także światowych agencji prasowych. Jak zwykle wśród słuchaczy i dyskutantów mieliśmy duchownych. Gościliśmy również przedstawicieli Kościoła Prawosławnego z Ukrainy. Licznie przybyli na nią przedstawiciele uczelni i eksperci, nie tylko z Polski. W tym gronie reprezentowane były m.in. Austria, Niemcy, Węgry, Hiszpania, Ukraina, Azerbejdżan, Gruzja, Armenia, USA i Kanada. W ciągu tych dwóch dni w wydarzeniu, które miało miejsce w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie, uczestniczyło około 30 prelegentów i panelistów oraz ponad 450 słuchaczy.