We wtorek 15 kwietnia 2025 r. pracownicy naukowi i administracyjni Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie spotkali się na tradycyjnym „jajeczku”, by złożyć sobie świąteczne życzenia, podzielić się dobrym słowem i radością wynikającą ze zmartwychwstania Chrystusa, która najmocniej łączy wszystkich chrześcijan.

Zanim poświęcone zostały pokarmy przygotowane do spożycia przy wielkanocnym stole, zanim wszyscy tradycyjnie podzielili się jajkiem i złożyli sobie życzenia, rektor UPJPII ks. prof. dr hab. Robert Tyrała skierował do przybyłych na spotkanie słowa:

„Te święta Wielkiej Nocy są dla naszej duchowości bodaj najważniejsze, dla tego co przeżywamy w środku i co jest naszą tożsamością. Bo tak naprawdę, gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, to wszystko cokolwiek robimy na tym świecie nie miałoby kompletnie sensu. Nie mielibyśmy żadnej perspektywy, nie mielibyśmy nadziei. Wszystko w pewnym momencie skończyłoby się. My ludzie, którzy pokładamy nadzieję w Bogu, którzy w Niego wierzymy, wiemy, że nasze życie kiedyś zmieni się, ale nigdy się nie skończy. A nie skończy się właśnie dlatego, że Chrystus zmartwychwstał. Te święta nadają też sens naszej pracy naukowej. Prawda o zmartwychwstaniu w naszej pracy na uczelni i w domu nadaje sens i daje perspektywę, i jak mówił papież Benedykt XVI w 2006 r. (był to co prawda dzień Wniebowstąpienia, ale w okresie wielkanocnym): Stoimy na ziemi, ale nieustannie wpatrujemy się w niebo. Życzę państwu takiej nadziei, pokładanej w Bogu, bo człowiek zawsze może nas zawieść. Życzę, aby te święta, ale i cały okres wielkanocny i całe wasze życie były przepełnione tą nadzieją i tym promieniem Zmartwychwstania. Jeśli Chrystus zmartwychwstał, my zmartwychwstaniemy. Jeśli Chrystus zmartwychwstał, to wszystko cokolwiek czynimy ma największy, głęboki sens, bo się nie kończy na ziemi i daje perspektywę wieczności.

Zdrowia, błogosławieństwa Bożego, spełnienia wszystkiego, co Pan Bóg dla nas planuje, wypełnienia powołania dla osób konsekrowanych i duchownych, wypełnienia powołania życiowego dla wszystkich osób świeckich. Dziękuję, że państwo tworzycie tą wspólnotę, dziękuję, że mamy, także dzięki wam, perspektywę wybudowanego budynku dydaktycznego, który już za moment będzie gotowy. Mamy nadzieję, że następne spotkanie świąteczne, wielkanocne już odbędzie się w nowym miejscu. Dziękuję za każdą chwilę. Dziękuję za przykładanie ręki do Bożego dzieła, jakim jest Uniwersytet Papieski. Osobiście ten dzień jeszcze mocniej łączy mnie z uczelnią, ponieważ dokładnie rok temu zostałem wybrany rektorem na drugą kadencję. Dziękuję za wszelkie dobro i proszę, abyście uniwersytet zawsze traktowali jako swój dom. Szczęść Boże. Wesołego Alleluja!”