W październiku, jak co roku, profesorowie, studenci i doktoranci Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie uczestniczyli w Eucharystii w kolegiacie św. Anny w Krakowie, upamiętniając 257. rocznicę kanonizacji św. Jana z Kęt. Mszy św. przewodniczył rektor UPJPII, ks. prof. Robert Tyrała, a kazanie wygłosił ks. prof. Tadeusz Panuś, proboszcz parafii św. Anny. Oprawę muzyczną zapewnił uniwersytecki chór „Psalmodia”. Przy konfesji św. Jana z Kęt, patrona profesorów i studentów, społeczność akademicka oddała hołd świętemu, który przez 55 lat służył nauce i młodzieży.

Ks. prof. Tadeusz Panuś w swojej mowie przypominał o trwałości świętości i jej znaczeniu w życiu człowieka. Odwołał się do słów Karola Wojtyły, który podczas ważnych uroczystości wielokrotnie podkreślał, że „święci żyją świętymi i pragną świętości”. W kazaniu pojawia się również postać św. Jana z Kęt, który jest wzorem profesora i nauczyciela, kształtującego nie tylko studentów, ale także kolejne pokolenia świętych. Kazanie podkreśla znaczenie przyjaźni, pracowitości, umiłowania prawdy i miłosierdzia w życiu świętych, zachęcając słuchaczy do naśladowania tych cnót. [PEŁNA TREŚĆ KAZANIA]

Jan urodził się 24 czerwca 1390 roku w Kętach. Po ukończeniu tam szkoły studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim sztuki wyzwolone, gdzie po uzyskaniu stopnia magistra filozofii objął funkcję wykładowcy. Następnie ponad dekadę uczył w szkole parafialnej w Miechowie, dokąd wysłała go Akademia Krakowska na prośbę bożogrobców. W roku 1429 powrócił do Krakowa. Wykładał filozofię, był dziekanem i rektorem Kolegium Większego a jednocześnie studiował teologię, którą ukończył z tytułem doktora. Poświęcił się też wykładom z tej dziedziny.

W 1439 r. został kanonikiem i kantorem kapituły św. Floriana w Krakowie, co nakładało obowiązek opieki nad muzyką i śpiewem liturgicznym, został także proboszczem w Olkuszu, z tym że tej funkcji musiał się zrzec nie mogąc pogodzić obowiązków uniwersyteckich i parafialnych. Jednak przez całe życie nie zaniechał swojej duszpasterskiej działalności, której się gorliwie poświęcał i tak też wygłaszał swoje kazania czerpiąc natchnienie z Pisma Świętego. Był niezwykle pracowity. Przepisał ręcznie 26 kodeksów. Jego rękopisy liczą łącznie ponad 18 tys. stron.

Był człowiekiem żywej wiary, głęboko pobożnym. Słynął z wielkiego miłosierdzia. Będąc rektorem Akademii wprowadził zwyczaj odkładania części pożywienia ze stołu profesorskiego dla jednego biednego. Ubogich studentów wspierał z własnych zasobów. Spotykało się go na ulicach Krakowa, gdy szedł z tobołkiem ubrań do potrzebujących. Zmarł w Krakowie 24 grudnia 1473 roku. Został pochowany w kościele św. Anny.

Jan Kanty został beatyfikowany 27 września 1680 r. (razem z Józefem Kalasantym) przez bł. Innocentego XI, a kanonizowany 16 lipca 1767 r. przez Klemensa XIII. Jest patronem Polski, archidiecezji krakowskiej, Krakowa, Kęt, diecezji bielsko-żywieckiej, patronem szkół katolickich.

Święty był szczególnie bliski patronowi UPJPII Janowi Pawłowi II. Podczas wizyty w Krakowie w 1983 r. Papież modlił się w kaplicy św. Jana Kantego w Collegium Maius, a w 1997 r. wspominał jego osobę w kolegiacie św. Anny, podczas pamiętnego spotkania z przedstawicielami środowisk akademickich.

Galeria