Wspólnota akademicka Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie z głębokim bólem przyjęła wiadomość, że odszedł do Domu Ojca wieloletni rektor naszej uczelni biskup Tadeusz Pieronek.

Śp. Biskup Tadeusz Pieronek urodził się 24 października 1934 r. w Radziechowach, wyświęcony na kapłana 26 października 1957, mianowany biskupem 25 marca 1992 roku, konsekrowany 26 kwietnia 1992 r., przez papieża Jana Pawła II. Był biskupem pomocniczym sosnowieckim (1992-1998), sekretarzem generalnym KEP w latach 1993-1998, rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w latach 1998-2004. Był konsultorem Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych, Kanonikiem Kapituły Metropolitalnej. W Konferencji Episkopatu Polski był członkiem Rady Naukowej, sekcji Nauk Teologicznych Komisji Nauki Wiary oraz delegatem Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego do spraw nauki i kultury.

Biskup Tadeusz Pieronek zawsze aktywnie uczestniczył w życiu Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Był m.in. głównym organizatorem międzynarodowej konferencji z cyklu "Rola Kościoła Katolickiego w procesie integracji europejskiej", której ostatnia edycja odbyła się w październiku br. Podczas kolejnej, w nadchodzącym 2019 roku, mieliśmy uroczyście świętować 85. urodziny Księdza Biskupa. Nie dane nam będzie przeżywać tej pięknej rocznicy. Pan Bóg powołał Go do siebie, oddajemy się więc modlitwie, prosząc Dobrego Boga 

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie...

Słowo Kardynała Stanisława Dziwisza po śmierci śp. Ks. Biskupa Tadeusza Pieronka:

Zaskoczyła nas śmierć Biskupa Tadeusza Pieronka. Wpisał się on w sposób znaczący w historię Kościoła w Polsce w ostatnich dziesiątkach lat. Krytykował i był krytykowany, ale zawsze uczciwy, miłujący Kościół, zatroskany o sprawy społeczne. Człowiek niewątpliwie wielkich zasług w życiu Kościoła, także jako wybitny prawnik i nauczyciel uniwersytecki. Zasługuje na obiektywne spojrzenie na jego wyrazistą osobowość.

Żegnam Go po przyjacielsku i zawierzam Go Ojcu Św. Janowi Pawłowi II, któremu był szczerze oddany i od którego otrzymał konsekrację biskupią.

Stanisław kard. Dziwisz

Kraków, 27 grudnia 2018 r."

Słowo Rektora Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, ks. prof. dr. hab. Wojciecha Zyzaka:

Droga Społeczności Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II

Wszystkich nas napełnia bólem kolejna niespodziewana śmierć naszego rektora. Bóg zabrał spośród nas Księdza Biskupa Profesora Tadeusza Pieronka, cenionego kanonistę, który mimo 84 lat aktywnie uczestniczył w życiu naszego uniwersytetu. Stale pracował nad kolejną edycją konferencji o roli Kościoła Katolickiego w procesie integracji europejskiej. Wraz ze śmiercią naszego byłego Rektora tracimy wielkiego przyjaciela uczelni, ale także gorliwego Kapłana i dobrego Człowieka. W tych dniach Bożego Narodzenia, w liturgii kolejnych dni, życie przeplata się ze śmiercią przypominając nam, że nasza ojczyzna jest w niebie, i że tam doświadczymy prawdziwego życia. O tę łaskę pragniemy modlić się dla Księdza Biskupa, zachowując Go we wdzięcznej pamięci.

ks. prof. dr hab. Wojciech Zyzak

rektor UPJPII

Kraków, 27 grudnia 2018 r.
 

28 grudnia br. o godz. 12.00 w południe pamięć zmarłego kanonika Kapituły Metropolitalnej na Wawelu uczci głos dzwonu Zygmunta.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 2 stycznia 2019 r. o godz. 16.00  importą do katedry na Wawelu połączoną z nieszporami. Msza św. o godz. 16.30.

W czwartek,  3 stycznia 2019 r. o godz. 16.00 zostanie odprawiona Msza św. pogrzebowa i pochówek w krypcie biskupów w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie.

Samodzielni pracownicy naukowi, w czwartek 3 styczna br., proszeni są o udział w uroczystości w togach.

W domu arcybiskupów krakowskich przy ul. Franciszkańskiej 3, na parterze pod krzyżem, wystawiona została księga kondolencyjna. 

Można do niej wpisywać słowa pożegnania, codziennie od godz. 8.00 rano do godz. 17.00, do dnia pogrzebu. 

Śp. Ks. Bp Tadeusz Pieronek urodził się 24 października 1934 r. w Radziechowach. Syn Władysława Pieronka i Pauliny z domu Wolny. Na chrzcie otrzymał imiona Tadeusz Władysław. W czasie okupacji rodzinę wysiedlono na Lubelszczyznę. Wraz z bratem uniknął wysiedlenia przenosząc się na plebanię w Kętach, gdzie proboszczem był jego wujek ks.  Jan Wolny. Do szkoły średniej uczęszczał w Żywcu. Po maturze w 1951 r. podjął studia na Wydziale Teologicznym UJ i formację w Krakowskim Seminarium Duchownym. Na kapłana wyświęcił go abp Eugeniusz Baziak 26 października 1957 r. Skierowany na studia na Wydziale Prawa KUL. Doktorat obronił w 1960 r. na podstawie pracy „Organizacja prawna kapituły kolegiaty św. Anny w Krakowie”.  Po rocznym wikariacie w Bielsku-Białej kontynuował studia specjalistyczne w Rzymie na Wydziale Prawa Cywilnego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego. Równocześnie w latach 1962-65 odbył trzyletnie Studium Roty Rzymskiej uzyskując dyplom adwokata rotalnego. Po powrocie był prefektem Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Metropolitalnym i wykładowcą prawa kanonicznego. Habilitował się w 1975 r. na podstawie „Duplex sententia conformis w sprawach o nieważność małżeństwa w prawie kanonicznym. Studium historyczno-prawne”. W latach 1974-80 był prodziekanem Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie. Równocześnie był wykładowcą w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Najważniejszym obszarem jego badań naukowych stała się synodalność wynikająca z ducha Soboru Watykańskiego II, który śledził jako student rzymski. Ta fascynacja przełożyła się na praktykę. Został sekretarzem Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej, który poprowadził kard. Karol Wojtyła (1972-1979), następnie sekretarzem I synodu Metropolii Krakowskiej, a wreszcie biorąc udział w przeprowadzeniu II Polskiego Synodu Plenarnego. Dokumenty Synodu Krakowskiego opublikował w dwutomowej monografii pt. „Duszpasterski Synod Archidiecezji Krakowskiej”, które wydał w 1985 r. W 1992 r. został biskupem pomocniczym nowo erygowanej diecezji sosnowieckiej. Na tarczy herbowej umieścił chustę św. Weroniki i zawołanie „In veritate” ("W prawdzie"). Konsekrowany na biskupa przez św. Jana Pawła II w bazylice św. Piotra na Watykanie 26 kwietnia 1992 r. W latach 1993-1998 sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w bardzo trudnym okresie walki o konkordat i jego ratyfikację. Członek Rady Naukowej KEP. Po zakończeniu kadencji sekretarza generalnego został rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie przez dwie kadencje (1998-2004). Miał 70 lat i nie zamierzał rezygnować z aktywności. Przez lata był duszpasterzem prawników.  Podjął działalność publicystyczną. W 2009 r. został biskupem seniorem. Jako emeryt do ostatniego dnia życia zachował niezwykłą aktywność angażując się w różne inicjatywy w kierunku społeczeństwa obywatelskiego, która przysporzyła mu tylu zwolenników, co krytyków. Od lat był kanonikiem Kapituły Metropolitalnej na Wawelu.

Wczoraj w uroczystość św. Szczepana odprawił jeszcze Mszę św. tzw. ultimę w katedrze na Wawelu, przy której mieszkał od 50 lat. Zmarł dzisiaj 27 grudnia 2018 r. w swoim mieszkaniu na Wawelu.

R.i.P.
ks. prof. dr hab. Jacek Urban