Wspólnota akademicka Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie z ogromnym bólem przyjęła wiadomość o śmierci śp. Profesora Włodzimierza Siedlika, niezwykle cenionego wykładowcy naszej uczelni, wieloletniego pracownika Instytutu Muzyki Kościelnej na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego UPJPII, wybitnego dyrygenta, mistrza chóralistyki, kierownika i dyrygenta chóru UPJPII „Psalmodia” od jego założenia w 1988 r., który zdobywa laury na największych festiwalach, a i sam Maestro pracując z „Psalmodią” stał się laureatem szeregu nagród dyrygenckich.

Prof. Włodzimierz Siedlik przez lata kształcił i inspirował kolejne pokolenia chórzystów i muzyków, pełniąc funkcje dyrektorskie, prowadząc chóry akademickie i zawodowe, a nade wszystko pozostając wspaniałym i życzliwym człowiekiem, bliskim nam wszystkim.

„Odszedł nasz wielki Przyjaciel – napisał na wieść o śmierci Profesora Siedlika rektor UPJPII ks. prof. Robert Tyrała – w wigilię Zesłania Ducha Świętego. Jestem pewien, że poszedł wprost do nieba. Był człowiekiem głębokiej wiary i czynów miłości. On w nikim nie widział zła – zawsze szukał dobra. Zapewne w niebie pilnie potrzebowali wytrawnego dyrygenta. Niech odpoczywa w pokoju”.

Rektor UPJPII, dziś o godz. 17.30 odprawił w katedrze wawelskiej Mszę św. w intencji śp. Profesora Siedlika, o spokój Jego duszy, zapraszając wspólnotę akademicką UPJPII do wspólnej modlitwy.

Łączymy się w bólu z Rodziną i Przyjaciółmi Pana Profesora Włodzimierza Siedlika. Współodczuwamy z tymi, którzy swoje pierwsze ważne kroki w świecie muzyki stawiali u boku Pana Profesora i którzy – często dzięki Jego inspiracji – odnajdywali w niej drogę na całe życie. Jesteśmy blisko tych, którzy, jak my wszyscy na Uniwersytecie Papieskim, słuchając i przeżywając chóralne wykonania pod Jego batutą, doświadczali najgłębszych wzruszeń i zachwytu muzyką, zwłaszcza tą, która towarzyszy liturgii, potrafiąc nadać każdej uroczystości wyjątkowy charakter, a modlitwę uczynić jeszcze bliższą Bogu.

Pozostajemy jako wspólnota akademicka Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie w gorliwej modlitwie. Niech miłosierny Bóg przyjmie naszego drogiego Profesora do swej chwały, obdarzy światłem, które nie zna zmierzchu, ukoi muzyką niebiańskich chórów, zaprowadzi do krainy wiecznego szczęścia i spokoju.

Słowo rektora UPJPII ks. prof. Roberta Tyrały

Droga Wspólnoto Akademicka Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

Dziękuję Wam za wspólnotę modlitwy! Myślę, że w niebie na Zesłanie Ducha Świętego potrzebny był dyrygent – i Włodek się zgłosił. To był człowiek głębokiej wiary i czynów miłości. Pamiętam nasze spotkanie tydzień temu, w czwartek, na Kampusie, pełne planów dotyczących koncertu otwarcia. A w ten czwartek – rozmowę telefoniczną, w której mimo pobytu w szpitalu, brzmiała nadzieja. Zawsze szukał w ludziach dobra, mówił o innych z życzliwością. Był mistrzem muzyki i po prostu dobrym człowiekiem. H.M. Górecki mawiał o nim, że najlepiej rozumie i interpretuje jego muzykę – bo wie, że jego długie nuty muszą trwać, jak Bóg, który Trwa.

To wielka strata dla nas wszystkich. Ale wierzę, że Włodek jest już w niebie – na niebiańskich polanach z Góreckim – i tam będzie o nas pamiętał. A my zostajemy tu jeszcze na jakiś czas. Bogu dziękuję, że przez życie Włodka pozostawił wśród nas swój ślad.

ks. prof. Robert Tyrała
rektor UPJPII