„Nova Praedicatio”. Nowe formy wyrazu wiary – między teologią a komunikacją

Dlaczego „Nova Praedicatio”?

„Nova Praedicatio” odnosi się przede wszystkim do nowości sposobu przekazu wiary we współczesnym świecie. Jest to łacińskie wyrażenie, które najprościej można oddać jako „nowe przepowiadanie”. Termin nova nie dotyczy nowości treści – ta bowiem pozostaje niezmienna (Ewangelia) – lecz nowości formy, języka, stylu oraz narzędzi komunikacyjnych, które należy stosować nie tylko w teologii praktycznej, lecz także w innych dyscyplinach teologicznych.

Inspiracją do użycia nazwy „Nova Praedicatio” jest nauczanie Soboru Watykańskiego II, który wyraźnie podkreślił potrzebę nowego sposobu przekazu prawd wiary: „[…] zachęca się teologów, żeby przy zachowaniu metod i wymogów właściwych nauce teologicznej, wciąż szukali coraz to bardziej odpowiedniego sposobu podawania doktryny ludziom sobie współczesnym; bo czym innym jest sam depozyt wiary, czyli jej prawdy, a czym innym sposób jej wyrażania – przy zachowaniu jednak tego samego sensu i znaczenia”. (Gaudium et spes, 62). To wezwanie konsekwentnie realizował św. Jan Paweł II – patron naszego uniwersytetu – który mówił o nowym zapale, nowych metodach i nowym języku w przekazywaniu treści wiary.

Konferencja naukowa „Nova Praedicatio” wpisuje się zatem w tę linię myślenia. Nie polega ona na zmianie orędzia, lecz na poszukiwaniu nowych metod i jakości komunikacji dla prawd, które pozostają niezmienne. Nova Praedicatio to przestrzeń dla teologów, którzy chcą odkrywać odpowiednie narzędzia, by przekazywać – często trudne i wymagające – treści w sposób przystępny dla współczesnego człowieka żyjącego w kulturze obrazu.

Zaproszenie

Konferencja „Nova Praedicatio” nie ogranicza się do refleksji nad współczesnym kaznodziejstwem. Jej celem jest stworzenie przestrzeni dialogu między różnymi działami teologii – dogmatyką, teologią fundamentalną, biblijną, duchowością, moralnością i teologią pastoralną – w kontekście wyzwań, jakie stawia dziś komunikacja wiary. Nowe formy przepowiadania nie oznaczają zmiany treści Objawienia, ale pogłębione poszukiwanie adekwatnych języków, symboli, narracji i środków przekazu, które pozwolą głosić odwieczną prawdę w sposób zrozumiały i przekonujący dla człowieka XXI wieku. Zastanowimy się wspólnie, jak dziś mówić o dogmatach, objawieniu, tajemnicy Chrystusa, Duchu Świętym, grzechu, zbawieniu i Kościele – nie spłaszczając tych rzeczywistości, a jednocześnie otwierając je na nowy sposób odbioru.

Termin
21 października 2025 r.

Miejsce
Aula, ul. Bernardyńska 3, Kraków

• Szkoła Doktorska Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
• Szkoła Doktorska Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu
• Katedra Homiletyki i Komunikacji Religijnej Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie
• Katedra Eklezjologii i Sakramentologii Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu

• ks. prof. dr hab. Henryk Sławiński (UPJPII, Kraków)
• ks. dr hab. Marcin Godawa (UPJPII, Kraków)
• ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec (PWT, Wrocław)
• ks. dr hab. Jerzy Tupikowski, prof. PWT (PWT, Wrocław)

• ks. prof. dr hab. Henryk Sławiński (UPJPII, Kraków)

• ks. mgr lic. Adam Bilski (UPJPII, Kraków)

• ks. prof. dr hab. Robert Tyrała, rektor Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie

• ks. dr hab. Jacek Froniewski (PWT, Wrocław)
• ks. mgr lic. Maciej Szymczak (UAM, Poznań)
• ks. mgr lic. Mateusz Włosek (UŚ, Katowice)

• ks. dr Michał Mraczek (PWT, Wrocław)
• ks. mgr lic. Adam Bilski (UPJPII, Kraków)
• ks. mgr lic. Michał Marciniak (PWT, Wrocław)